Cypryśnik błotny – Taxodium distichum

To wyjątkowo urokliwe drzewo iglaste, które o każdej porze roku prezentuje całkowicie inne oblicze, zmieniając również charakter krajobrazu.

W naszych warunkach dorosłe okazy osiągać mogą nie więcej niż 25 m. Pień okazały u podnóża, średnica dochodzić może do 3 m, jednak szybko zwęża się ku górze, pokrywa go czerwono-brązową, łuszcząca się kora. Korona formuje się dość nisko, początkowo przyjmuje kształt stożka, z upływem czasu zwiększa swoją średnicę a wierzchołek zaokrągla się.

Igły, długości do 2 cm, są płaskie, ostro zakończone, wyrastają w dwóch rzędach. Wiosną pojawiają się w kolorze jasnej zieleni, jesienią zmieniają barwę na rdzawo-pomarańczową, by w końcu opaść razem z niezdrewniałymi pędami.

Wczesną wiosną zakwita – na jednej roślinie występują dwa rodzaje kwiatów. Męskie w dużych wiechach zwisają na końcach długopędów, żeńskie niewielkie, osadzone na pędach, okryte są czerwoną żywicą.

Gatunek w naturze występuje na południowo-wschodnich nizinach Stanów Zjednoczonych, jednak już kilka wieków temu przywieziono go do Europy, gdzie rewelacyjnie się zadomowił.

Warunki uprawy:

Stanowisko – młode osobniki z powodzeniem mogą rozwijać się w półcieniu, te starsze potrzebują więcej słońca.

Gleba – najlepiej czują się na podłożu wilgotnym, a nawet okresowo zalewanym czy podmokłym i koniecznie o kwaśnym odczynie.

Zimuje bez konieczności zabezpieczenia. Na obszarach podmokłych, przy niedostatku tlenu wytwarza pneumatofory, czyli zgrubienia na korzeniach wyrastające kilkadziesiąt centymetrów nad powierzchnię, które nadają miejscom ich występowania magicznego charakteru.

To duża roślina, zajmuje sporo miejsca, będzie więc doskonałym rozwiązaniem dla rozległych przestrzeni. Znajduje zastosowanie również w parkach.

Roślina ukorzeniona w doniczce C-2-5, wysokość ok.60,70 cm.

zdjęcia
www.winkelmolen.com
www.gardensonline.com.au