Jest jednym z najpiękniejszych, wiecznie zielonych krzewów. Zachwyca kolorem kwiatów - głębokiego różu.. Kolory wyraźnie kontrastowe tworzą magiczny widok, przyciągający wzrok. Pąki kwiatowe również różowe, fascynujące. Kwitnie w czerwcu, pokrywając baldachogronami cały krzew.
Niewielka, wolno rosnąca roślina, po 10 latach dorasta do około 0,50-0,80m wysokości. Liście zielone, błyszczące, skórzaste, zdobią ogród przez cały rok.
Doskonała propozycja dla kolekcjonerów rzadko spotykanych roślin.
Kalmia należy do rodziny wrzosowatych,jest pięknie kwitnącym krzewem, pochodzącym z Ameryki Północnej. Uważa się ją za najbardziej wytrzymałą wśród wszystkich uprawianych zimozielonych roślin.
Uprawiana jest od 1734 r. dzięki angielskiemu kupcowi P. Collinsonowi, który sprowadził ją z Pensylwanii do Anglii, ale nazwę naukową zyskała od nazwiska szwedzkiego botanika Petera Kalma.
System korzeniowy jest gęsty, płytki i składa się z bardzo cienkich korzeni. Jest wrażliwy na uszkodzenia dlatego wszystkie prace wokół krzewu należy wykonywać bardzo ostrożnie. To właśnie od dobrego stanu korzeni zależy ilość pędów i co za tym idzie obfitość kwitnienia.
Kalmię najlepiej sadzić w dole z ziemią wymieszaną z kwaśnym torfem. Należy pamiętać aby wsadzać roślinę na tej samej głębokości na jakiej rosła w doniczce.
Ciekawostki : nazywana jest "drzewem łyżkowym" z jej drewna wyrabiano łyżki,
a z korzeni fajki. Kwiat kalmii jest symbolem stanów Connecticut i Pensylwanii.
Roślina dobrze prezentuje się przed wyższymi krzewami. Często uprawia się na rabatach w kompozycjach z innymi roślinami wrzosowatymi albo w towarzystwie roślin iglastych (nie zaleca się sadzić w pobliżu świerków, gdyż hamują rozwój ich korzeni). Dobrze też się czuje w pobliżu zbiorników wodnych.
Warunki uprawy.
Lubi glebę o odczynie kwaśnym, żyzną, próchniczną. Bardzo istotne jest utrzymanie stałej wilgotności ponieważ kalmia nie znosi suszy.
Stanowisko słoneczne, a najlepiej lekko cieniste, ciepłe i osłonięte od wiatrów.
Roślina mrozoodporna, do -29st.C. Młode rośliny jednak warto zabezpieczyć na zimę.
Zaleca się przycinanie rośliny, najlepiej po przekwitnięciu, aby nie uszkodzić pąków kwiatowych, które wykształcają się w roku poprzedzającym kwitnienie.
Nawożenie zbliżone do roślin kwaśnolubnych jak azalie, rododendrony, ale dawki o połowę mniejsze wystarczą, nie lubią być przenawożone. Nawożenie należy skończyć pod koniec lipca aby roślina miała czas na zakończenie drewnienia pędów. Ma to wpływ na jej zdolność zimowania.
Rośliny ukorzeniona w doniczce 4 litrowej,rozkrzewiona , zapewnione kwitnienie w tym roku. Roślina 4-letnia. |
