Ciekawostka na polskim rynku. Wyjątkowe, azjatyckie, rzadko spotykane drzewo o rozłożystym pokroju będzie stanowiło całoroczną ozdobę ogrodu.
W naszych warunkach osiąga wysokość 6-8 metrów, zazwyczaj wielopniowe. Należy do rodziny wiązowatych, cechuje się szeroką i owalną koroną.
Na uwagę zasługują przepiękne liście – blaszka w kolorze ciemnej, matowej zieleni o wydłużonym, eliptycznym kształcie z silnie piłkowanym, białym brzegiem. Jasne, kremowe plamy mogą występować na całym liściu. Jesienią mienią się wieloma odcieniami żółci i czerwieni i na tle zielonych iglaków przypominają bajkowe krajobrazy.
Fantastycznym elementem jest również kora, która na młodych pędach pozostaje szara a na kilkuletnich łuszczy się, odsłaniając głębsze warstwy o pomarańczowej barwie, dzięki czemu ożywia otoczenie nawet zimą.
Drzewo pochodzi z Japonii a do Europy przybyło w XIX wieku za sprawą angielskich ogrodników.
W ojczyźnie pozyskiwano ich niezwykle trwałe i mocne drewno do budowy świątyń.
Dzisiaj spotykane w północnej części kontynentu w parkach i ogrodach. Niestraszne są jej zanieczyszczenia powietrza.
Warunki uprawy:
Stanowisko – preferuje miejsca osłonięte od wiatru, w szczególności pół cieniste, jeżeli nasłonecznione to raczej od zachodu, gdyż nadmiar słońca może doprowadzić do przypalenia liści.
Gleba – wymaga gleb żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych i głęboko uprawianych, ale poradzi sobie również na tych przesychających i uboższych.
Mrozoodporność wystarczająca.
Fenomenalnie prezentuje się samodzielnie na dużych trawnikach, w kompozycjach stanowi element wielobarwny. W ojczyźnie pozyskiwano ich niezwykle trwałe i mocne drewno do budowy świątyń.
Roślina ukorzeniona w doniczce 5 litrowej ,szczepiona na pniu o wys. ok 120 cm , plus korona. |
