Najciekawsze i najoryginalniejsze z drzew flory strefy klimatu umiarkowanego, nazywa się ją królową tego klimatu.
Ojczyzną dawidii są Chiny, a dokładniej wilgotne lasy mieszane na granicy Tybetu i Chin.
W ojczyźnie osiąga 20 metrów wysokości, w Europie Środkowej teoretycznie dorasta do 8 metrów, ale znane są i 16 metrowe egzemplarze np. w Ogrodzie Dendrologicznym w Przelewicach.
Liście dawidii są zielone, pojedyncze, szerokojajowate do 14 cm długości, grubo piłkowane ( podobne do leszczyny ) u nasady sercowate a na szczycie zwężają się w ostry wierzchołek. Na wiosnę mają brązowy kolor a na jesieni żółty. Ogonek liścia jest koloru czerwonawego, długości do 7 cm.
Dawida ma pokrój w młodości stożkowaty, z czasem zaokrąglający się. Pień prosty, u starszych okazów pokryty łuszczącą się korowiną barwy cynamonowej.
Najistotniejszą ozdobę i atut stanowią jednak kwiatostany otoczone przez parę białych z czasem zieleniejących, nierównej wielkości podsadek.
Dawidia w wielu językach nazywana jest drzewem chusteczkowym, gdyż w okresie kwitnienia wygląda, jakby rozwieszono na niej białe chusteczki, niekiedy nazywana jest także drzewem duchów, drzewem gołębim lub panną w welonie.
Kwitnienie trwa tylko 10-12 dni, zwykle jest to przełom maja i czerwca.
W Anglii na przykład w maju ściągają do Kew Gardens całe pielgrzymki wielbicieli dawidii. Na świecie istnieje wiele klubów miłośników tej wspaniałej rośliny.
Niepozorna przez większą część roku, na ten tydzień czy dwa niepodzielnie zapanuje nad otoczeniem. Warto wspomnieć, że dawidia jest reliktem trzeciorzędowym, co znaczy, że przetrwała wszystkie późniejsze zlodowacenia, musiała więc przystosować się do bardzo niskich temperatur.
Kilka uwag odnośnie pielęgnacji :
Kluczowe znaczenie przez pierwsze pięć lat wzrostu ma cięcie formujące. Zaleca się wyprowadzenie centralnego przewodnika tak wysoko, aby możliwe było podejście pod roślinę, a to w celu podziwiania podsadek od spodu. Ze swej natury drzewo najczęściej tworzy właśnie taki centralny przewodnik otoczony silnie ku górze skierowanymi bocznymi konarami. Można pozwolić im rosnąć, o ile tylko nie zdominują przewodnika - wtedy je usuwamy. Ukształtowane drzewa nie wymagają już więcej troski i cięcia.
Dawidii nie nękają żadne szkodniki czy choroby. Jest zadowalająco odporna na mróz do minus 26 °C, ale w młodości jak większość gatunków egzotycznych, wymaga starannego okrywania na zimę. Lubi gleby żyzne, próchnicze i miejsca półcieniste, lekko wilgotne, stanowiska zaciszne.
Oferowane do sprzedaży drzewo jest ukorzenione w doniczce 7,5 litrowej o wysokości ok.200,220 cm.
|
