W Polsce nie należy do popularnych drzew, a warto o nim pomyśleć bo ma atrakcyjnie prezentujące się przez cały rok listowie. Ciekawa alternatywa bądź uzupełnienie dla klonów.
Drzewo o powolnym tempie wzrostu, osiągać może około 5 – 7 m wysokości. Wytwarza wyraźny, prosty przewodnik z nieregularnie rozchodzącymi się pędami bocznymi, formującymi luźną, dość smukłą, piramidalną sylwetkę o rozpiętości 2 – 4 m. Okryty ciemnobrunatną, spękaną korą.
Ulistnienie pozostaje dekoracyjne przez cały sezon. Blaszki osadzone są na długich ogonkach, skrętolegle i bardzo gęsto. Kształtem przypominają te klonowe – złożone z 5 wyraźnie widocznych, wydłużonych klap. Każda o ostrym zakończeniu i drobno ząbkowanym brzegu. Ich lekko lśniąca powierzchnia przyjmuje ciemnozielony kolor z nieregularnymi kremowo-białymi marginesami. Jesienią natomiast oblewają się wieloma odcieniami różu i czerwieni.
W maju wydaje kwiaty, ale są one niepozorne, żeńskie zielone zwisają na długich szypułkach, męskie skupione w żółtych gronach. Wytwarza kuliste owoce o średnicy około 3 cm.
Gatunek pochodzi z Ameryki Północnej, jego naturalne stanowiska rozciągają się od Środkowej Kanady po Meksyk a nawet górzyste obszary w Gwatemali.
Warunki uprawy:
Stanowisko – preferuje lokalizację w pełnym słońcu.
Gleba – wymaga podłoża głębokiego, zasobnego w składniki próchniczne, najlepiej o średniej wilgotności i lekko kwaśnym do obojętnego pH.
Dorosłe okazy tolerują spadki temperatury do około -27°C, a więc mogą zimować w Polsce. Młode egzemplarze przynajmniej przez pierwsze 3 lata lepiej jest zabezpieczyć przed nadejściem mrozów.
Dostojnie prezentuje się jako samotnie rosnące drzewo przy ścianach i murach albo trawiastych, słonecznych skwerach. Urozmaici również aranżacje oparte o barwne liście w większych ogrodach czy parkach. Drewno cenione w stolarstwie a żywica jest składnikiem do produkcji gum do żucia.
Przedmiotem sprzedaży jest drzewo ukorzenione w doniczce C-15 , o wysokości 200,240 cm, |
