Zachwycająca mnogością barw swego listowia. Choć od wielu lat znana w uprawie, w naszym kraju wciąż nie należy do popularnych. Nie ma szczególnych wymagań w zakresie warunków środowiskowych i z powodzeniem u nas zimuje, ale bywa podatna na choroby, co czynić może ja krótkowieczną. Nie mniej to roślina warta uwagi kolekcjonerów, szczególnie tych ceniących w swoich zbiorach rośliny nietypowe.
W dość szybkim tempie dorastać może nawet do 20 m wysokości, jednak, z uwagi na tolerancję wobec cięcia i wynikający z tego zabiegu wzrost atrakcyjności, na ogół spotykane są znacznie niższe okazy. Pędy wyprostowane, sztywne, okryte jasnoszarą korą, formują półotwartą koronę o stożkowatym zarysie i rozpiętości do około 5 m.
Liście dekoracyjne, okazałe, osadzone pojedynczo na dość długich ogonkach. Blaszki skórzaste i grube, o szerokojajowatym a nawet nieco sercowatym kształcie, z drobno piłkowanym obrzeżeniem i krótkim, spiczastym wierzchołkiem. Wiosną młode liście wybijają z pąków matowe, spowite ciemną zielenią. Kolejne i te rozwijające się na długopędach zachwycają swą różnorodnością. Pojawiają się w kolorze rubinowego różu, z czasem na środku powierzchni ukazuje się zielona smuga, która staje się coraz szersza i szersza. Róż stopniowo blednie i tylko nieregularny margines pozostaje kremowy lub biały. Ale jednocześnie na niektórych liściach te jasne barwy są dominujące, na innych zaś zielona powierzchnia jest mniej lub bardziej nimi nakrapiana i właściwie każda blaszka wygląda zupełnie inaczej. Uwagę zwraca także przyjemny, balsamiczny aromat, który wydzielają zarówno młode pędy jak i liście.
Odmiana odkryta w szkółce Treseders & Sons w brytyjskim mieście Truro i wprowadzona na ogrodniczy rynek w 1954 roku.
Warunki uprawy:
Stanowisko – preferuje miejsce w pełnym słońcu, dobrze jeśli będzie stosunkowo zaciszne, by pędy nie były narażone na mocne wiatry, które mogą je uszkodzić.
Gleba – poradzi sobie właściwie na każdym podłożu, ale najbardziej odpowiadać jej będą żyzne i ciężkie ziemie, o umiarkowanym poziomie wilgotności.
Mrozoodporność całkowita, z powodzeniem rosnąć może na terenie całego kraju bez okrycia i nie doznając uszkodzeń. Odporna na suszę. Zalecane jest regularne i dość mocne cięcie, wówczas uzyskamy ciekawszy efekt kolorystyczny. Zdarza się, że na niektórych pędach pojawiają się tylko zielone liście, warto je bez wahania usunąć.
Odmiana polecana do przydomowych ogrodów, ubarwi każdą aranżację, a i jako soliter zaprezentuje się oryginalnie. Nadaje się także do formowania szpalerów czy przycinania jako żywopłot.
Roślina ukorzeniona w doniczce C-7,5 o wys. ok. 120-140 cm.
|
