Róża Farruca należy do serii Courtyard, czyli róż pnących, które okrywają się kwiatami właściwie od podstawy po sam szczyt, a przy tym są zdrowe i odporne. Aksamitne płatki spowite głębokimi tonami karmazynowej czerwieni skupiają się ściśle wokół małego, żółtego oczka pręcików, ledwie dostrzegalnego i to na ogół tylko w pełni rozwoju. Kwiaty osiągają średnicę blisko 15 cm i potrafią zachowywać świeżość do 18 dni, niekiedy wydzielają również subtelny zapach. Zazwyczaj skupiają się po kilka sztuk w luźnych pękach.
Pędy sztywne i wytrzymałe, rosną energicznie do ponad 2 m wysokości, formując gęstą, zwartą krzaczastą sylwetkę.
Liście mocno lśnią ciemnym odcieniem zieleni, który pięknie komponuje się z barwą kwiatów, dzięki czemu cała roślina prezentuje się zdrowo i dostojnie.
Odmianę wyselekcjonowali Pernille i Mogens Nyegaard Olesen z duńskiej szkółki Poulsen Roser A/S, która wprowadziła ją na rynek ogrodniczy w 2012 roku. W 2016 roku zdobyła wyróżnienie All Star Winner przyznawane przez American Rose Trials for Sustainability oraz nagrodę Award of Excellece 2017 od The American Rose Society. Chroniona jest prawami licencyjnymi.
Odmiana ta rozpoczyna obfite kwitnienie w czerwcu i powtarza je do późnej jesieni.
Cechuje się bardzo wysoką odpornością zarówno na mączniaka jak i czarną plamistość liści.
Warunki uprawy:
Stanowisko – róże pnące sadzimy na stanowisko słoneczne bądź lekko ocienionych i zacisznych.
Gleba – powinna być żyzna, gliniasto-piaszczysta. Na słabszych glebach wskazane jest zastosowanie nawozów organicznych: kompostu, torfu czy dobrze rozłożonego obornika. Nawozy mineralne zaczynamy stosować dopiero przy starszych roślinach. Nawożenie mineralne stosujemy do trzech razy w ciągu roku. Pierwsze azotowe wczesną wiosną, gotowymi mieszankami bądź nawozami wieloskładnikowymi typu Azofoska, drugie po przekwitnięciu nie później niż do połowy lipca, trzecie jesienne fosforowo-potasowe. Nawóz rozsypujemy wokół pnia i mieszamy z glebą na końcu obficie podlewając.
Cięcie – istotnym elementem uprawy jest właściwe przycinanie róż pnących. W pierwszych latach uprawy przycinamy mocno kształtując odpowiednią formę rośliny i stymulując obfite kwitnienie. Prawidłowe przycinanie spowoduje, że kwiaty będą się pojawiać nie tylko w górnych partiach, ale od samego dołu rośliny. W trakcie sezonu cięcie przeprowadzamy po przekwitnięciu usuwając zeschnięte kwiatostany. Wczesną wiosną przycinamy pędy uszkodzone bądź przemarznięte. Należy zwrócić uwagę by przycięty pęd posiadał co najmniej 5-6 oczek.
Zimowanie – róże pnące są roślinami w pełni mrozoodpornymi w naszym klimacie. W rejonach zimniejszych warto jednak je kopczykować na zimę, a także, zwłaszcza młodsze rośliny okryć agrowłókniną.
Roślina ukorzeniona w doniczce C-2. |
