Zapach bardzo mocny ,łączy ze sobą urok odmian nostalgicznych ze zdrowotnością tych współcześnie selekcjonowanych. Począwszy od czerwca aż do pierwszych przymrozków, z kulistych pączków rozwijają się okazałe i pełne wdzięku pełne, przypominające róże angielskie, osiągające około 12 cm średnicy.
Każdy, od brzegu po samo wnętrze, wypełniony jest kilkudziesięcioma, ściśle układającymi się płatkami w kolorze subtelnego różu. Te w środku o ton ciemniejsze, te starsze delikatnie wywijają na zewnątrz swe marginesy. Zebrane są po kilka sztuk w pęki i roztaczają wokół bardzo intensywny, nieco owocowy zapach.
Rośnie w formie dorodnego i pełnego wigoru krzewu o sztywnych, wyprostowanych pędach osiągających blisko 1,5 m wysokości. Ładnie się rozgałęziają tworząc zwartą sylwetkę o rozpiętości ponad 1 m.
Liście prezentują się zdrowo, lśnią w młodości zdrowym odcieniem jasnej zieleni, która z upływem sezonu nabiera głębi.
Odmiana została wprowadzona na rynek w 2018 roku przez duńską firmę Poulsen Roser A/S należącą do światowej czołówki wśród hodowców róż. Róża ta zachwyciła ogrodników, w 2019 roku zdobyła brązowy medal na japońskim festiwalu National Echigo Hillside Park oraz złoty medal przyznany przez Inagro vzw z belgijskiego Rumbeke-Beitem. Chroniona jest prawami licencyjnymi.
Kwitnienie rozpoczyna w czerwcu i powtarza je aż do późnej jesieni.
Róża ta należy do znanej i cenionej w ogrodniczym świecie serii Renaissance,
Jest zaliczana do grupy róż o bardzo wysokiej odporności na czarną plamistość liści jak i na mączniaka.
Warunki uprawy:
Stanowisko – róże wielkokwiatowe najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych, przewiewnych.
Gleba – powinna być żyzna, przepuszczalna, głęboko uprawiona. Przed sadzeniem wskazane jest użyźnić glebę, torfem, kompostem lub dobrze rozłożonym obornikiem. Róże są tolerancyjne na suszę, w razie upałów róże podlewamy tylko wokół bryły korzeniowej, nigdy po liściach lub kwiatach. Nawozimy od wczesnej wiosny nawozami mineralnymi, najlepiej gotowymi mieszankami do uprawy róż. Nawozy stosujemy nie później niż do połowy lipca.
Cięcie – istotnym elementem uprawy jest przycinanie . Wczesną wiosną przycinamy dwuletnie pędy na 20 – 30 cm, zostawiając 3-4 oczka. W trakcie sezonu wskazane jest usuwanie przekwitłych kwiatostanów oraz chorych pędów. Zapobiegamy w ten sposób rozszerzaniu się chorób grzybowych. Chore części rośliny powinno się palić, ażeby nie rozprzestrzeniać chorób typu plamistość liści czy mączniaka. Zapobiegawczo warto wczesną wiosną wykonać oprysk przeciwko chorobom grzybowym np. Amistarem.
Zimowanie – na zimę róże kopczykujemy, ochraniając je przed niskimi temperaturami, najlepiej zwykłą ziemią lub torfem. Górną część rośliny zaś okrywamy np. gałązkami świerkowymi.
Przedmiotem sprzedaży jest roślina ukorzeniona w doniczce C-3.
hz |
