To najbardziej odporny na mróz gatunek w obrębie rodzaju Nothofagus (rodzina Fagaceae) Rzadko spotykane drzewo lub wielopniowy krzew. Osiąga wysokość do 7m. Liście drobne, słodko pachnące, pofalowane na brzegach. Latem ciemnozielone i błyszczące, jesienią zmieniają barwę na malownicze odcienie żółci i pomarańczu. Bardzo atrakcyjna jest również kora bukana, w kolorze czekoladowym z srebrnymi przetchlinkami. Nieregularny pokrój czyni z tego drzewa urzekający widok. Boczne gałęzie ułożone regularnie przypominają „rybią ość”.
Zielono żółte, niepozorne kwiaty pojawiają się w kwietniu. Owoce podobne są do owoców buku, jednak znacznie mniejsze. Odmiana szczególnie polecana kolekcjonerom, gdyż jest wyjątkową rzadkością w polskich ogrodach.
Bukan pochodzi z chilijskich Andów, gdzie rośnie w skrajnie niekorzystnych warunkach, należy do rodziny bukowatych.
Nothofagus antarktyda został opisany w 1872 roku przez Andersa Oersteda.
Drzewo powinno być sadzone soliterowo, ze względu na malowniczy pokrój wydaje się to najkorzystniejsze. Przy średniej wysokości 7m jest to dobry wybór do małych ogrodów. Dobrze prezentuje się również w dużych ogrodach i parkach. W Czechach, w wielu miejscach sadzony jest jako żywopłot. Nadaje się również do uprawy w dużych pojemnikach dekorując taras lub balkon. Warty szerszego stosowania.
Warunki uprawy.
Stanowisko słoneczne, osłonięte od wiatru.
Gleba żyzna, wilgotna. Preferuje odczyn lekko kwaśny.
Wytrzymuje temperatury do -25 ° C .
Wysokość drzewa ok. 50 cm w doniczce 2,5 litrowej.
W tym sezonie roślina niedostępna.
|
