Wiśnia piłkowana Amanogawa -Prunus serrulata Amanogawa 200 cm.

Niezwykła odmiana hybrydowa, która bez dwóch zdań zachwyca dużymi kwiatami o głębokiej barwie wina, tak jak sugeruje nazwa odmianowa oraz okazałym ulistnieniem i odpornością.
Choć na rynku dostępna od lat, to w naszych ogrodach nie jest jeszcze częstym gościem a i w kolekcjach stanowi perełkę.

Rośnie w formie rozłożystego krzewu o wysokości do 3 m. Pędy sztywne, wyprostowane i ładnie się rozgałęziają już u podstawy, tworząc gęstą, choć nieco nieregularną, koronę o rozpiętości około 2 m, w zarysie kulistą lub owalną. Dobrze znosi cięcie więc można mu nadać pożądany kształt, jednocześnie zagęszczając sylwetkę.

Hojnie okrywa się zdrowym ulistnieniem w kolorze świeżej, pełnej wigoru, ciemnej zieleni. Blaszki duże o długości do 17 cm, dość sztywne, z wierzchu błyszczące z wyraźnie widocznym unerwieniem, od spodu zaś delikatnie omszone. Układają się naprzeciwlegle na pędach, mają eliptyczny kształt, gładkie brzegi i ostre wierzchołki. Po roztarciu wydzielają korzenny zapach. Jesienią mienią się odcieniami żółci, pomarańczu i brązu.

Krzewy oszałamiają swym wyglądem w okresie kwitnienia, którego pełnia przypada na ogół na czerwiec, choć pierwsze kwiaty rozwijają się już w maju, a pojedyncze mogą pokazywać się nawet do jesieni. Na końcach krótkopędów, tuż nad liśćmi ukazują się pękate pączki, z których stopniowo rozchyla się kilkanaście owalnych, twardych płatków w mocnym kolorze winnej czerwieni zmieszanej z purpurą. Rozkładają się dość luźno, jakby w nieładzie, ale tworzą krągłe, półpełne kwiaty o średnicy często powyżej 7 cm. Choć nie pachną to ich widok zachwyca.

Odmiana hybrydowa, którą uzyskał Richard Hartlage w 1991 roku w USA w Arboretum JC Raulston w wyniku skrzyżowania amerykańskiego Calycanthus floridus z azjatyckim Sinocalycanthus chinensis. W 2012 roku Brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze przyznało jej nagrodę Award of Garden Merit doceniając jej szczególne walory dekoracyjne i uprawowe.

Warunki uprawy:
Stanowisko – odpowiadać mu będzie zarówno pełne słońce jak i półcień, dobrze jeśli zapewnimy mu osłonę przed wiatrem.
Gleba – potrzebuje podłoża żyznego, głęboko uprawionego, o stałym, przynajmniej przeciętnym poziomie wilgotności, w miejscach słonecznych może wymagać podlewania.

Toleruje spadki temperatury do około -26°C nie doznając uszkodzeń. W chłodniejszym regionach kraju zaleca się, przed nastaniem zimy, okrywać młode krzewy u ich podstawy. Warto regularnie, najlepiej każdej wiosny, wykonywać zabieg przycinania.

Niezwykle atrakcyjny jako samotnik na reprezentacyjnym skwerze, można go posadzić u stóp schodów lub tarasu, by podziwiać urokliwe kwiaty. Wyborne tło dla bylin, które latem okrywają się kontrastowym, jasnym kwieciem.

Roślina 180-200 cm, ukorzeniona w doniczce C-20.