Egzotyczna, rzadko spotykana roślina o charakterystycznych owocach podobnych do pomarańczy.
Małe drzewo lub krzew, w warunkach klimatycznych Polski dorasta do 3-5 m wysokości i podobnej szerokości. Roślina o nieregularnej, luźnej koronie. Kora włóknista, głęboko spękana, pędy uzbrojone w ciernie.
Wczesnym latem drzewko pokrywa się zielono-żółtymi kwiatami, które są mało zauważalne. W ciepłe, gorące lata roślina obficie owocuje. Owoce pojawiają się w październiku, są duże, o średnicy około 12 cm, jasnozielone, o pomarszczonej skórce. Wyglądają na drzewku bardzo oryginalnie. Mają delikatny, pomarańczowy zapach i są przysmakiem dla wiewiórek. Owoce utrzymują się na drzewie przez całą zimę.
Liście ciemnozielone, jajowate, około 10cm długości, jesienią przebarwiają się na żółto.
Krzew polecany dla koneserów.
Ciekawostka: Zranione owoce wydzielają biały, lepki sok, który zawiera substancje odstraszające komary, mogą być stosowane jako naturalne repelenty.
Z drewna żółtnicy Indianie wyrabiali łuki i tomahawki, a liście służyły jako pokarm dla jedwabników.
Nadaje się do sadzenia jako soliter w ogrodach przydomowych, a także do formowania jako żywopłot gdyż doskonale znosi cięcie.
Warunki uprawy.
Preferuje stanowiska słoneczne, zaciszne osłonięte.
Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, ale najlepiej się czuje na podłożu umiarkowanie wilgotnym, przepuszczalnym.
Odporna na suszę, ponieważ korzenie szeroko się rozrastają.
Dorosłe okazy są zupełnie odporne na mrozy, natomiast młode rośliny wymagają okrywania na zimę. Nawet jeśli ucierpi od mrozu, doskonale się potem regeneruje.
Roślina w doniczce 10 litrowej. Wysokość 200,220 cm.
|
