Opuncja mrozoodporna – Opuntia Humifusa

Mrozoodporny kaktus doda naszemu ogrodowi smaku egzotyki. Opuncja posiada silnie spłaszczone , jajowate łodygi nastroszone licznymi kolcami. Kwitnie w czerwcu , lipcu. Kwiaty w kolorze żółtym mające średnicę ok.5-7 cm.
W naszych warunkach klimatycznych osiąga wysokość 50-60 cm. Starsze pędy drewnieją , pokładają się , z nich wyrastają młode – ustawione pionowo.
Jesienią opuncja wydaje fioletowe owoce.

Charakterystyczne jest zjawisko kurczenia się opuncji przed zimą to znak, że opuncja przygotowuje się do zimy , nawet tej srogiej do -26C-jest to oznaka przechodzenia w stan spoczynku i oddawania wody, co dobrze przygotowuje rośliny do surowych .

Ciekawie prezentujący się kaktus, intrygujący z uwagi na swą wysoką odporność na mróz. W każdej kompozycji będzie elementem o egzotycznym charakterze – ma nietypowy pokrój, hipnotyzujące kwiaty i niebanalne owoce.

W naszych warunkach klimatycznych osiąga zwykle nie więcej niż 30 cm wysokości. Wytwarza charakterystyczne, owalne, mięsiste pędy, długości około 10 cm i szerokości 5 cm. Te starsze drewnieją, mają tendencję do pokładania się. Wówczas na nich pionowo wyrastają nowe, w kolorze świeżej, jasnej zieleni, która zimą nabiera często fioletowych odcieni Powierzchnia pędów pokryta jest licznymi i dość regularnie ułożonymi punktami o brązowym zabarwieniu nazywanymi areolami, z których wyrastają krótkie, haczykowate ciernie, a niekiedy również długie, ostre kolce lub kolejne młode pędy.

Latem wytwarza przykuwające wzrok kwiaty w kolorze intensywnej, słonecznej żółci. Każdy złożony z ponad 10 jakby woskowatych płatków formujących kształt miseczki o średnicy około 7 cm wypełnionej dorodnym pękiem złocistych pręcików.

Z nich zawiązują się owoce nie dłuższe niż 5 cm, przypominające swym kształtem małe maczugi. Ich czerwonofioletowa skórka skrywa soczysty i miękki miąższ o pomarańczowym zabarwieniu. Są jadalne i wykorzystywane do przygotowania słodkich potraw i przetworów.

Naturalne stanowiska gatunku rozciągają się we wschodnich regionach Ameryki Północnej – tak w Kanadzie jak i w USA.

Warunki uprawy:
Stanowisko – ciepłe, jasne i słoneczne, najlepsza będzie ekspozycja południowa.
Gleba – zadowoli się nawet ubogim podłożem, najważniejsze by było ono lekkie, właściwie zdrenowane (należy ziemię ogrodową zmieszać z dużą ilością tłucznia, żwiru, piasku), odpowiednio wypoziomowane, tak by roślina nie podmakała, szczególnie zimą.

Bez uszkodzeń toleruje temperatury do około -26°C. Jesienią zachodzi powolne zjawisko kurczenia się rośliny i oddawania wody – to sposób w jaki roślina przygotowuje się do zimy. Warto zadbać również, by nie zalegały na niej liście innych gatunków, gdyż często wywołuje to choroby grzybowe.

Oryginalnie prezentuje się jako soliter. Doskonale sprawdzi się w aranżacjach skalnych i żwirowych, w ogrodach o charakterze śródziemnomorskim. Z powodzeniem rośnie w pojemnikach i donicach.

Roślina ukorzeniona w doniczce C-1,5.