Bardzo dekoracyjne drzewo, głównie za sprawą liści, które jesienią mają jaskrawoczerwony kolor . Z uwagi na brak większych wymagań i doskonałą mrozoodporność to odmiana o wielu możliwościach zastosowania i polecić można ją właściwie do każdego ogrodu.
Roślinę spotkać można w postaci okazałego krzewu lub niedużego drzewa, niekiedy o kilku pniach. Osiąga zwyczajowo około 6- 8 m wysokości. Jego dość cienkie pędy pokryte są szarozielonkawą korą, ładnie się rozgałęziają, formując szeroką, gęstą, zaokrągloną koronę.
Liście obficie okrywają gałęzie, układając się naprzeciwlegle wybornie zagęszczają pokrój. Blaszki sztywne, o nieregularnym zarysie, z ostrymi wierzchołkami i drobno ząbkowanymi obrzeżeniami. Na ogół z trzema klapami, z których środkowa jest wyraźnie najdłuższa. Powierzchnia delikatnie błyszcząca, wiosną jasno zielona z rudymi przebarwieniami, w sezonie zieleń nabiera głębi i spowija cała blaszkę, by jesienią ustąpić miejsca intensywnym odcieniom szkarłatu.
Na przełomie maja i czerwca rozwijają się niepozorne, kremowe kwiaty o subtelnym zapachu. Z nich zawiązują się dojrzewające we wrześniu owoce – drobne orzeszki ze skrzydełkami długości ponad 2 cm o czerwonym zabarwieniu.
To jedna z form klonu tatarskiego, która w naturze rośnie w północno-wschodniej części Chin oraz na Półwyspie Koreańskim i wyspach japońskich.
Warunki uprawy:
Stanowisko – nie ma szczególnych oczekiwań, ale najładniejsze okazy otrzymać możemy w miejscach słonecznych.
Gleba – świetnie potrafi sobie radzić niemal w każdych warunkach, źle znosi podłoża o wysokim poziomie wilgotności.
Mrozoodporność zupełna, zimuje na terenie całego kraju nie wymagając okrycia i nie doznając uszkodzeń.
Sprawdza się zarówno jako samotnik na trawiastym skwerze, jak i w mieszanych aranżacjach jako ciekawy akcent kolorystyczny. Nadaje się również do nasadzeń w grupie dając możliwość tworzenia nieformalnych, dość wysokich i oryginalnych żywopłotów.
Wysokość oferowanego drzewa ok.120 -140 cm. Roślina ukorzeniona w doniczce C-7,5 , pięknie rozgałęziona.
|
