Odmiana Abelii o największych 2-3 cm , pachnących kwiatach. Krzew o zgrabnym, kulistym pokroju, cieszący wzrok zarówno barwą liści jak i kwiatów. Pięknie wyróżnia się na tle zielonych, większych roślin, które podkreślą jego fantastyczną kolorystykę. Niezwykle rzadki jeszcze w Polsce, warto mieć go w swoim ogrodzie, bo zachwyci swą urodą gości.
Osiągać może nieco ponad 1 m wysokości i do 1,5 m rozpiętości. Gałęzie układają się dość regularnie przypominając kształtem fontannę. Wiosną można krzew przycinać, aby go odmłodzić i uzyskać pożądany efekt równomiernego wzrostu.
Młode liście rozwijając się, zmieniają kolor od rdzawo-brązowych, przez zielone w pełni lata, po czerwone jesienią i zimą aż do większych przymrozków, wprowadzając tym samym urozmaicenie przez cały rok.
Od czerwca aż do września roślina okrywa się pięknymi, urokliwie zwisającymi, dużymi kwiatami, znacznie większymi od innych odmian tego gatunku. Mają one kształt pięciopłatkowych dzwonków, biało-różowych na zewnątrz z ciemniejszymi fioletowo-różowymi gardłami ozdobionymi pomarańczowymi żyłkami.
Gatunek wziął swą nazwę od brytyjskiego lekarza Clarke'a Abela, który przywiózł ją z Chin do Anglii w 1816 roku. Abelia x grandiflora jest wynikiem krzyżówki Abelia chinensis i Abelia uniflora, którą stworzył w 1886 r. Włoch Rovelli, a ogrodnicza odmiana „Pinky Bells” wyhodowana została w 2009 roku w Stanach Zjednoczonych przez Timothy D. Wooda.
Warunki uprawy:
Stanowisko – dobrze rośnie i wygląda na stanowiskach częściowo zacienionych oraz słonecznych, ważne, by chronić ją przed wiatrem.
Gleba – żyzne, wilgotne, ale dobrze zdrenowane ziemie.
Mrozoodporna do -24C
Może rosnąć samodzielnie jako soliter i w ogrodzie i na tarasach, równie dobrze prezentuje się w aranżacjach pośród zielonych roślin a odpowiednio prowadzona pozwala stworzyć barwny żywopłot.
Roślina ukorzeniona w doniczce. C-2.
|
