Różowe bazie .jedna z najmłodszych roślin, odkryta i wprowadzana na rynek od niedawna, stanowi nie lada gratkę dla kolekcjonerów i amatorów nowości. Warta zainteresowania ze względu na fantastyczny kolor bardzo wcześnie pojawiających się bazi, wysoką wytrzymałość i łatwość uprawy.
To krzew o luźnym pokroju, bardzo kształtnej, rozłożystej sylwetce. Pędy dorastają do 1,5 m wysokości i formują nieco spłaszczoną półkulę o podobnej średnicy. Liście rozwijają się późną wiosną na krótkich ogonkach, mają lancetowaty kształt. Od góry blaszka jasnozielona z widocznym, jaśniejszym nerwem głównym, spodnią stronę pokrywa szary kutner o srebrnym połysku. Szczególną atrakcją rośliny są oryginalnie ubarwione kwiaty. Zaskakują swą obecnością już w lutym, gęsto obsypują gałązki i rewelacyjnie wyróżniają się wśród zimowego jeszcze krajobrazu swą intensywnie różowo-czerwoną barwą.
Ojczyzną tej odmiany jest japońska wyspa Kiusiu. Nazwa pochodzi od miejsca, gdzie dopiero na początku XXI wieku odkryto jej naturalne miejsce wzrostu, czyli szczytu Aso będącego jednym z najwyższych czynnych wulkanów na świecie.
W 2016 roku nagrodzona srebrnym medalem w Konkursie Roślin Nowości na Międzynarodowej Wystawie „Zieleń to Życie” w Warszawie.
Warunki uprawy:
Stanowisko – doskonałe będzie dla niej miejsce skąpane promieniami słonecznymi.
Gleba – najokazalsza urośnie na żyznej i wilgotnej, ale radzi sobie niemal w każdych, poza skrajnymi, warunkach.
Mrozoodporna, toleruje bardzo niskie temperatury w granicach -34°C.
Doskonała do nasadzeń w przydomowych ogrodach tak małych jak i dużych, w miejskich parkach i na osiedlowych skwerach. Warto komponować ją z innymi wierzbami lub oczarami, które też wcześnie rozpoczynają sezon. Z pędów z młodymi pąkami można tworzyć bukiety – po kilku dniach, kiedy się rozwiną będą pierwszą, jakże barwną zapowiedzią wiosny.
Roślina ukorzeniona w doniczce C-3, szczepiona na pniu o wysokości ok. 120 cm , rozgałęziona na 6 pędów. |
