Karłowata odmiana o zgrabnej sylwetce, której nazwa w pełni odzwierciedla kolorystykę – pagórek zielonego listowia okryty śnieżnobiałym kwieciem. Ciekawy okaz dla kolekcjonerów gatunku, nawet tych posiadających niewielką przestrzeń w ogrodzie.
To wieloletnia bylina, która formuje strzeliste kępy rzadko dorastające do 50 cm wysokości i osiągające podobną rozpiętość. Pędy sztywne, wznoszące się pionowo, rozgałęziają się na szczytach. W dolnej części bogato okryte liśćmi osadzonymi na dość długich ogonkach, które wraz z wysokością stają się krótsze a blaszki mniejsze. Mają podługowaty kształt, drobno piłkowane obrzeżenia i stępione wierzchołki. Powierzchnia szorstka, gęsto i głęboko użyłkowana, w kolorze stonowanej zieleni z niebieskawo-szarym odcieniem, od dołu lekko omszona.
Kwitnie wyśmienicie i długo, pierwsze kwiaty pojawiają się już w maju i zdobią ogród przez około miesiąc a ścięcie tych suchych powoduje powtarzanie kwitnienia przez całe lato. Lśniące, białe kwiaty wyrastają w kątach zielonkawych podsadek, układają się w okółki formując zwarte kłosy. Stanowią rewelacyjne uzupełnienie wielobarwnych rabat, zapraszają całe mnóstwo owadów i motyli, będąc źródłem miododajnego pyłku.
Pochodzi prawdopodobnie od krzyżówki Salvia pratensis x Salvia nemorosa.
Warunki uprawy:
Stanowisko – preferuje miejsca ciepłe, zaciszne, słoneczne, w których nie tylko dobrze rośnie, ale i prezentuje się najpiękniej.
Gleba – lubi ziemie świeże i lekkie, przepuszczalne, co najwyżej umiarkowanie wilgotne, lekko wapienne.
Całkowicie mrozoodporna.
Bardzo ładnie prezentuje się w naturalistycznych aranżacjach. Jako roślina drugiego planu stanowi urokliwe tło dla niższych okazów. Doskonale urośnie na słonecznych tarasach i balkonach posadzona w pojemnikach.
Roślina ukorzeniona w doniczce 1,5 litra. |
