Zachwyca obfitością kwitnienia przez blisko pół roku. Półpełne kwiaty zebrane są po kilka sztuk w liczne, efektowne grona. Wybijają z pękatych, stożkowatych pąków, po rozłożeniu osiągając średnicę około 3 cm. Składają się z kilkudziesięciu, ściśle układających się płatków o falowanych obrzeżeniach, które dodają im lekkości i energii. Przyjmują intensywny, malinowy odcień różu. Kwiaty bardzo trwałe, rewelacyjnie znoszą opady deszczu.
Odmiana o średnim tempie wzrostu, której ładnie rozkrzewiające się pędy osiągają około 50 cm wysokości, formując przy tym gęste krzewy o średnicy dochodzącej do nieco ponad 60 cm.
Ulistnienie bogate, zdrowo prezentujące się blaszki lśnią kolorem głębokiej zieleni.
Odmiana została wyhodowana w ramach kolekcji Rigo w roku 1999 w słynnej niemieckiej szkółce W. Kordes‘ Söhne. Jest to uznana w całym świecie firma rodzinna, w której powstają róże wyróżniające się odpornością, wytrzymałością i wyjątkowymi walorami dekoracyjnymi.
Róża Toscana uzyskała w 2001 roku oznaczenie ADR (Allgemeine Deutsche Rosenneuheitenprüfung) – jedno z najważniejszych określających jakość odmian róż. Otrzymują je te, które sprawdzą się przez kolejne trzy lata w uprawie bez środków ochrony roślin w 11 punktach badawczych na terenie Niemiec.
Ta urokliwa róża kwitnie wprost nieprzerwanie i obficie od maja do października.
Cechuje się najwyższą bardzo wysoką odpornością na mączniaka i na czarną plamistość liści.
Warunki uprawy:
Stanowisko – róże okrywowe wymagają stanowisk lekko ocienionych i zacisznych.
Gleba – powinna być żyzna, gliniasto-piaszczysta i stale lekko wilgotna. Na słabszych glebach wskazane jest zastosowanie nawozów organicznych: kompostu, torfu czy dobrze rozłożonego obornika. Nawozy mineralne zaczynamy stosować dopiero przy starszych roślinach. Nawożenie mineralne stosujemy do trzech razy w ciągu roku. Pierwsze azotowe wczesną wiosną, gotowymi mieszankami bądź nawozami wieloskładnikowymi typu Azofoska, drugie po przekwitnięciu nie później niż do połowy lipca, trzecie jesienne fosforowo-potasowe. Nawóz rozsypujemy wokół pnia i mieszamy z glebą na końcu obficie podlewając podłoże.
Cięcie – w przypadku róż okrywowych potrzebne jest tylko odmładzanie rośliny co kilka lat, czyli ścięcie wszystkich pędów do wysokości 15 – 20 cm wykonywane w połowie kwietnia. Regularnie usuwamy tylko pędy dzikie, stare lub chore i zawsze dokonujemy cięcia pod skosem na wysokości około 1 cm nad oczkiem zewnętrznym.
Zimowanie – rośliny warto kopczykować na zimę.
Roślina ukorzeniona w doniczce C-2.
abr |
