To zapewne marzenie niejednego kolekcjonera. Zdobyła już wiele zagranicznych rynków, u nas wciąż mało znana. Wymaga dobrego zabezpieczenia na zimę lub uprawy w pojemniku, ale odwdzięcza się długim kwitnieniem.
Odmiana miniaturowa, pozwala się prowadzić albo jako małe drzewko, albo krzew. Dorosłe okazy osiągają zwyczajowo 1,5 m wysokości, rzadko więcej. Pędy sztywne, wyprostowane, dość ładnie się rozgałęziają tworząc kulistą sylwetkę o średnicy mogącej przekraczać często 1 m. Te młode są podbarwione bordowo, starsze pokryte szarą, łuszczącą się dekoracyjnie korą.
Liście owalne do odwrotnie jajowatych, tępo zakończone, całobrzegie. Blaszki osadzone na krótkich ogonkach, sztywne i lekko falowane. Ich powierzchnia subtelnie lśni w sezonie ciemną zielenią, a jesienią przyjmuje wszelkie odcienie pomarańczu i złota po czerwień i burgund.
W pierwszej połowie lata końce tegorocznych pędów obsypują się ogromem kwiatów. Zebrane są one w dorodne wiechy o średnicy nawet 20 cm. Czerwone, kuliste pąki po rozwinięciu się, ukazują fantastyczne, szalenie falowane płatki w kolorze intensywnego różu. Pośród nich pojawiają się kontrastujące, kremowe pręciki z żółtymi pylnikami. Kwiaty pozostają niebanalną atrakcją jeszcze jesienią.
Gatunek pochodzi z obszarów Chin, do USA i zachodniej Europy sprowadzono go już w wieku XVIII. Przez lata hodowcy pracowali nad hybrydami, które będą bardziej wytrzymałe. W 2006 roku Amerykanin dr Carl Whitcomb z RootMaker wprowadził prezentowaną odmianę na rynek. Znana jest też pod nazwą Lagerstroemia indica 'Whit VIII'.
Warunki uprawy:
Stanowisko – preferuje miejsca w pełni słoneczne.
Gleba – lubi ziemie żyzne, bogate w składniki próchniczne, o dobrej przepuszczalności i przynajmniej umiarkowanej wilgotności.
Toleruje spadki temperatury do około -18°C. W naszej strefie zaleca się głównie uprawę pojemnikową, wówczas na zimę przenieść należy rośliny do chłodnego pomieszczenia i sporadycznie podlewać. W najcieplejszych regionach Polski po kilku latach można posadzić ją w gruncie, w zaciszne, ciepłe i słoneczne miejsce, a przed nadejściem mrozów okryć słomianą matą.
Jeśli zależy nam na dużych kwiatach zaleca się cięcie, jeśli chcemy uzyskać krzew o rozłożystej koronie należy temu zaniechać.
Pięknie ozdobi południowe tarasy i balkony, a postawiony przed wejściem do domu będzie nie lada atrakcją. Jeśli mamy możliwość uprawy na rabatach, to warto posadzić ją w widocznym miejscu, gdyż jeszcze jesienią utrzymuje swe oryginalne kwiaty.
Roślina ukorzeniona w doniczce C-4.
|
