Ta bylina to niezwykle ciekawy akcent architektoniczny w każdej aranżacji. Bardzo okazała i atrakcyjna, nie tylko dla ludzkiego oka, ale również dla motyli i pszczół. Ma też jakże istotną dla wielu zaletę – nie wymaga szczególnej opieki, a prezentuje się efektownie.
Zwróci na siebie uwagę dostojną, smukłą sylwetką. Jej sztywne, wyprostowane pędy w okresie kwitnienia osiągać mogą ponad 1,2 m wysokości, w dogodnych warunkach potrafią się ładnie rozgałęziać. Mają ciemno bordowe zabarwienie, rewelacyjnie podkreślające stonowaną, ciemną zieleń bujnego listowia i delikatny kolor kwiatów.
Tuż nad ziemią wyrastają okazałe liście odziomkowe długości nawet 30 cm i szerokości około 15 cm. Blaszki o szorstkiej, delikatnie owłosionej powierzchni, jajowate w zarysie z sercowatą nasadą, nieco wydłużonym, ostrym wierzchołkiem i dekoracyjnie ząbkowanymi obrzeżeniami. Te okrywające pędy znacznie mniejsze i smuklejsze, siedzące.
W środku lata zakwita. Wówczas to na pędach rozwijają się drobne, wargowe kwiaty długości do 2 cm. Mają fioletowe zabarwienie: dolna warga wewnątrz mocniej nasycona ciemnym kolorem, górna ciut jaśniejsza ze srebrzystym połyskiem nadawanym przez delikatny meszek, którym jest pokryta. Kwiaty te zebrane są po kilkanaście sztuk w charakterystyczne okółki układające się na pędzie piętrowo, w odstępach co parę centymetrów. Na jednej łodydze formuje się od 3 do 10 takich poziomów, zazwyczaj pod każdym rosną liście. Kwiaty są miododajne, spraszają całe rzesze motyli i owadów.
Jeszcze na początku zimy może nosić atrakcyjnie wyglądające owoce.
W roku 2012 jej walory dekoracyjne i uprawowe zostały wyróżnione prestiżową nagrodą Award of Garden Merit przyznawaną przez Brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze.
Warunki uprawy:
Stanowisko – roślina światłolubna, najbardziej odpowiadać jej będzie wystawa w pełni słoneczna.
Gleba – zadowoli się ziemią o przeciętnej żyzności i umiarkowanej wilgotności, lecz dobrze przepuszczalną i lekką.
W naszych warunkach klimatycznych zimuje bez uszkodzeń. Zaleca się podział kępy co kilka lat. Prawdziwie ładny efekt dorodnej rośliny uzyskać najłatwiej sadząc kilka egzemplarzy w grupie.
To okazy na dalszy plan rabat, ale spokojna zieleń ich liści stanowić będzie wyborne tło dla mniejszych gatunków, ponad którymi królować będą kwiatostany żeleźniaka. Szczególnie swym pokrojem odpowiada założeniom naturalistycznym, wiejskim ogrodom i kwietnym łąkom. W rzędzie stworzyć może nieformalny żywopłot. Wykorzystywany jako kwiat cięty do żywych i suchych bukietów.
Roślina ukorzeniona w doniczce C-2
|
