Bez wątpienia zwraca na siebie uwagę niezwykle atrakcyjnie prezentującymi kwiatami o wyrazistych, kontrastujących ze sobą barwach. Zachowują one na długi czas wigor i świeżość, zdobiąc pnącze przez całe lato.
Ta wieloletnia roślina osiągać może blisko 2,5 m wysokości oraz około 1 m rozpiętości. Bardzo chętnie oplata się po podporach i wspina po nich, tworząc dekoracyjne formy. Pędy gładkie, stosunkowo cienkie, ale dość wytrzymałe, te młode zielone, z czasem przebarwiają się na brązowo. Z każdym rokiem coraz ładniej się rozgałęziają (zaleca się je regularnie przycinać) i okrywają obficiej listowiem. Pojedyncza blaszka smukła, jajowata, o wydłużonym ostrym wierzchołku i gładkich brzegach. Z pąków wybijają jasno zielone i błyszczące, starsze ciemnieją, a ich powierzchnię zdobi głęboka sieć unerwienia.
Na ich tle stopniowo, od czerwca aż do października rozwijają się szalenie urokliwe kwiaty o średnicy niemal 10 cm. Zewnętrzny okółek tworzy 6 szerokich, płasko układających się płatków o śnieżnobiałej barwie. Wnętrze natomiast wypełniają płatki drobniejsze, w zarysie owalne, smukłe. Początkowo ściśle skupione, zabarwione delikatnym odcieniem seledynu, rozwijając się stają się ledwie na chwilę kremowe, by szybko nabrać fioletowoliliowego koloru. W pełni rozkwitu prezentują się oszałamiająco.
Odmiana wyselekcjonowana przez Raymonda J. Evisona i Mogensa N. Olesena już w latach 90. ubiegłego stulecia, ale objęta prawami patentowymi dopiero w roku 2006 przez holenderską firmę Poulsen Roser A/S & Raymond. Określana także nazwą Evipo006, należy do kolekcji Garland skupiającej bardzo dekoracyjne, obficie i długo kwitnące odmiany.
Doskonale nadaje się do uprawy pojemnikowej na tarasach i balkonach. Cieszyć będzie oczy w miejscach wypoczynku oplatając altany, patia czy balustrady. Pięknie prezentuje się przy kratownicach, ogrodzeniach i murkach.
Mrozoodporność pełna na terenie całego kraju.
Warunki uprawy:
Rośliny te wymagają , stanowiska ciepłego i zacisznego .
Górna część rośliny powinna być w słońcu , dół zaś powinien być zacieniony .
Jeśli nie mamy takich możliwości , bryłę korzeniową powinniśmy okryć np. korą lub obsadzić niskimi roślinami okrywowymi. Ziemia powinna być odpowiednio zdrenowana , ponieważ clematisy nie tolerują nadmiaru wody.
Na zimę niezbędne jest dokładne okrycie np. gałązkami świerkowymi lub słomą .
W mroźne zimy clematisy mogą przemarzać ,ale przycięte wiosną dość nisko często odbijają.
Ważne jest systematyczne przycinanie clematisów, zwłaszcza w pierwszych trzech latach uprawy , cięcie mniej więcej jednej a nawet dwóch trzecich wysokości powoduje rozgałęzienie rośliny, co później skutkuje równomiernym kwitnieniem na całej roślinie .
Przedmiotem sprzedaży jest roślina ukorzeniona w doniczce C-2 z wymaganą licencją.
Najniższa cena w ciągu ostatniego miesiąca 65 zł.
|
