Oczar wiosenny Sandra – Hamamelis Sandra

Oczar wiosenny Sandra

Oczywiście jak to oczar zachwyca i zaskakuje cały rok i całym sobą – kwitnie i pachnie zimą, w sezonie zaś przebarwia liście. Choć to odmiana znana w uprawie od lat, to w naszym kraju nie należy do popularnych, podobnie zresztą jak cały gatunek. A szkoda bo to niepowtarzalnej urody, długowieczne okazy.

Rośnie zazwyczaj jako całkiem dorodny krzew, ale można go też spokojnie wyprowadzić do postaci niewielkich rozmiarów drzewa, osiągającego nieco ponad 3 m wysokości. Pędy ładnie się rozgałęziają, formują dość nieregularną choć w zarysie zbliżoną do kulistej, koronę o średnicy około 3 m.

Z początkiem nowego roku, czyli jeszcze zimą, na nagich jeszcze wówczas gałązkach pojawiają się delikatnie prezentujące się kwiaty. Zebrane są po kilka sztuk, złożone z 4 charakterystycznych, wąskich, wstążkowatych płatków długości blisko 3 cm w intensywnej złocistożółtej barwie, skupionych wokół głęboko purpurowego oczka. Gdy jest mróz płatki zwijają się do wnętrza, gdy tylko robi się cieplej rozkładają się ponownie i roztaczają subtelny zapach. Czas i długość kwitnienia w znacznym stopniu zależą od temperatury, kwiatom nie straszne są bowiem jej spadki nawet do około -12°C.

Z nadejściem wiosny krzew po raz kolejny okrywa się kolorami. Z pąków wybijają liście w intrygującym śliwkowoczerwonym odcieniu, do lata nabierają bardziej zielonego oblicza, by z końcem sezonu wpasować się w gorące klimaty złotej jesieni wszelkimi tonami czerwieni i pomarańczu. Również wtedy owocuje – wytwarza dwuklapowe, drewniejące torebki zawierające czarne, drobne nasiona, które z trzaskiem rozrzucane są przez roślinę w odległości kilku metrów.

Odmiana wyselekcjonowana w 1962 roku przez Petera Dummera.

Warunki uprawy:

Stanowisko – urośnie ładnie zarówno w pełnym słońcu jak i w półcieniu, najważniejsze by w miejscu wzrostu nie był narażony na silne podmuchy wiatrów, szczególnie tych mroźnych.

Gleba – preferuje ziemie żyzne, stale umiarkowanie wilgotne i przepuszczalne, najlepiej o lekko kwaśnym odczynie.

Dorosłe okazy zyskują całkowitą mrozoodporność w naszej strefie, jednak te młode w pierwszych latach uprawy zaleca się zabezpieczyć. Dobrze znosi cięcie, należy je wykonywać tuż po zakończeniu kwitnienia, możemy nadać dzięki temu roślinie oczekiwany kształt i zagęścić koronę, ale nie jest ono konieczne.

Doskonałym miejscem będzie lokalizacja w pobliżu ścian i murów od południowej ich strony – rośliny będą się prezentować urokliwie a i same znajdą ciepło i osłonę przed wiatrem. Rewelacyjnie wyglądają również na tle ciemno zielonych iglaków a w towarzystwie innych krzewów o podobnym pokroju tworzyć mogą wielobarwne kompozycje.

Przedmiotem sprzedaży jest Oczar wiosenny Sandra to roślina ukorzeniona w doniczce C-5, o wysokości ok. 70-90 cm.