Oryginalna odmiana, która zachwyca wyrazistością i świeżością barw swoich aksamitnych płatków, nie bez powodu nazwana została ketchup i musztarda. Każdy bowiem z około 25 płatków poszczególnych kwiatów przykuwa wzrok doskonałą czerwienią swej górnej powierzchni, która wyśmienicie kontrastuje z musztardowożółtym odcieniem na spodniej stronie. Rozkwitając, płatki rozchylają się stopniowo przez cały czas serwując nam niebanalny festiwal mocnych tonów. Kwiaty osiągają około 7 cm średnicy, zebrane są po kilka sztuk w bukiety wieńczące szczyty pędów. Dodatkowo w ich pobliżu wyczuć można subtelny, owocowy zapach..
Rośnie w formie dorodnego, gęstego krzewu o zgrabnym i dość foremnym, kulistym pokroju osiągając około 1 m średnicy.
Liście hojnie zdobią pędy, ich półmatowa powierzchnia przybiera barwę jasnej zieleni.
Odmiana hybrydyzowana wyselekcjonowana przez Christiana Bedrarda i wprowadzona na rynek ogrodniczy w USA w 2012 roku przez Weeks Wholesale Rose Grower, Inc. Znana jest także pod nazwą Snazzee lub WEKzazette.
Róża ta już w 2014 roku została wyróżniona I nagrodą na prestiżowym konkursie Alterarosa w Palais des Papes d'Avignon.
Kwiaty pojawiają się regularnie i stopniowo przez całe lato, w okresie od maja aż po początki października
Cechuje się bardzo wysoką odpornością na mączniaka i czarną plamistość liści.
Warunki uprawy:
Stanowisko – róże rabatowe sadzimy głównie na stanowiskach słonecznych bądź lekko ocienionych. Warto zadbać by miejsce ich wzrostu było osłonięte od porywów wiatru.
Gleba – powinna być żyzna, gliniasto-piaszczysta. Na słabszych glebach wskazane jest zastosowanie nawozów organicznych: kompostu, torfu czy dobrze rozłożonego obornika. Nawozy mineralne zaczynamy stosować dopiero przy starszych roślinach. Nawożenie mineralne stosujemy do trzech razy w ciągu roku. Pierwsze azotowe wczesną wiosną, gotowymi mieszankami bądź nawozami wieloskładnikowymi typu Azofoska, drugie po przekwitnięciu nie później niż do połowy lipca, trzecie jesienne fosforowo-potasowe. Nawóz rozsypujemy wokół pnia i mieszamy z glebą na końcu obficie podlewając.
Cięcie – to istotny element również w uprawie róż rabatowych. Ma na celu uformowanie mocnych, grubych przyrostów, na których pojawią się obfite kwiatostany. Krzewy przycinamy więc nieco słabiej pozostawiając 5 – 10 pędów i przynajmniej 5 – 6 pąków. Odmiany wyższe najlepiej przycinać na wysokości 60 cm, te niższe na poziomie 30 cm.
Zimowanie – róże rabatowe szczególnie w rejonach zimniejszych wymagać będą kopczykowania na zimę, a także, zwłaszcza młodsze rośliny okrycia agrowłókniną.
Przedmiotem sprzedaży jest roślina ukorzeniona w doniczce C-3 z licencją.
mr |
