Odmiana polecana koneserom jako niezwykłe urozmaicenie kolekcji. Jednak i początkujący ogrodnik z powodzeniem może podjąć się uprawy, bo roślina nie jest wymagająca i przy minimalnym nakładzie pracy daje wprost oszałamiający efekt.
Rośnie w postaci krzaczastych kęp o wysokości dochodzącej do 70 cm i podobnej rozpiętości. Pędy sztywne i wyprostowane, a ich liczne rozgałęzienia układają się szeroko i niemal horyzontalnie, tworząc tym samym rozłożystą sylwetkę o gęstym, koronkowym pokroju. Liście dość drobne, blaszki lancetowate lub eliptyczne, o krótko zaostrzonych wierzchołkach i całobrzegie. Ich powierzchnia ma barwę ciemnej zieleni, z mocnymi przebarwieniami w kolorze purpury i brązu, które jesienią urozmaicają jeszcze miedziane tony. We wrześniu i październiku przeobficie zakwita. Całe morze barwnych koszyczków kwiatowy okrywa pędy. Białe, niekiedy z odcieniem bladego różu języczkowate płatki rozkładają się szeroko wokół puszystego oczka wypełnionego ściśle rurkowatymi kwiatami w kolorze karminowego różu. Te nietypowe dla naszej jesieni barwy przyciągają nie tylko ludzkie oko, ale również kuszą liczne owady, dostarczając im drogocennego pyłku.
W 1993 roku Brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze przyznało jej prestiżowy tytuł Award of Garden Merit za szczególne walory dekoracyjne i uprawowe.
Warunki uprawy:
Stanowisko – zadbać należy o miejsce widne, w pełnym słońcu po lekki półcień.
Gleba – lubi żyzne ziemie ogrodowe, zasobne w składniki próchniczne o dobrej przepuszczalności i stałym, umiarkowanym poziomie wilgotności.
Mrozoodporność całkowita, zimować może na terenie całego kraju nie wymagając dodatkowego zabezpieczenia i nie doznając uszkodzeń. Co kilka lat zaleca się dokonać podziału kępy w celu jej odmłodzenia, zabieg wykonujemy wczesną wiosną.
Fantastyczny efekt uzyskamy sadząc kilka egzemplarzy w grupie wzdłuż muru lub ogrodzenia. Pięknie zagęści nam bylinowe rabaty, a dla mniejszych okazów stworzy malownicze tło.
Roślina ukorzeniona w doniczce C-5.
|
