Drzewo przeciętny rozmiarów o dekoracyjnej korze. Ciekawy akcent kolorystyczny i pokrojowy do niejednej aranżacji. Odporny na choroby i spadki temperatury.
Rośnie w ładnym tempie osiągając finalnie do 12 m wysokości. Niekiedy wytwarza kilka pni lub rozgałęzia się tuż nad ziemią. Mocne konary formują początkowo owalna koronę, która z czasem staje się kulista, coraz bardziej rozłożysta, półotwarta, dorastająca nawet do 15 m średnicy. Pień i starsze pędy okryte są przyciągającą wzrok, łuszczącą się korą w kolorach złocistego bursztynu.
Liście prezentują się zdrowo. W sezonie maja barwę stonowanej, świeżej zieleni, jesienią spowijają je ciepłe odcienie żółci. Blaszki długie na 10 cm, w zarysie owalne, z drobnym ząbkowaniem na brzegach oraz smukłym, ostrym wierzchołkiem i głębokim rysunkiem sieci użyłkowania na matowej powierzchni.
Wiosną, pośród młodego listowia, rozwijają się drobne, kremowobiałe kwiaty z długimi pręcikami, dodającymi im lekkości i puszystości. Zebrane są na końcach pędów w nieduże grona, roztaczają wokół delikatny, przyjemny zapach. Zawiązują się z nich maleńkie, czarne, kuliste owoce.
Warunki uprawy:
Stanowisko – lubi miejsca słoneczne do lekko zacienianych.
Gleba – preferuje podłoże żyzne, świeże, przepuszczalne i lekkie, co najwyżej umiarkowanie wilgotne.
Mrozoodporność całkowita, polskie zimy nie są jej straszne ponieważ z powodzeniem toleruje spadki temperatury nawet do około -40°C.
Nadaje się do posadzenia jako soliter w widocznym miejscu, by podziwiać można było przez cały rok barwną korę. Świetnie sprawdza się jako drzewo parkowe. W wielogatunkowych nasadzeniach to doskonały okaz na pierwszy plan.
Roślina ukorzeniona w doniczce C-5, wys. 130-150. |
